.JPG)
Kisač/Novi Sad, 29. oktobar - Potpredsednica Skupštine Autonomne pokrajine Vojvodine Snežana Sedlar, prisustvovala je danas u Kisaču trećem po redu festivalu “Slovačke narodne nošnje Slovaka u Vojvodini”. Uporedo sa festivalom na kome je prikazano impozantno nasleđe, kao i kultura, tradicija i običaji vojvođanskih Slovaka, predstavljena je i nova fotomonografija “Slovačka lepota”, autora Pavela Surovog i Branislava Kokavca. Istovremeno, otvorena je i izložba Petera Brenkusa, trenutno jednog od najboljih fotografa iz Republike Slovačke pod nazivom „Ticha krasa“, što simbolizuje nežnu ili jednostavnu lepotu. Na izložbi su prikazane impresivne fotografije devojaka koje su obučene u predivne slovačke narodne nošnje.
Treći festival „Slovačke narodne nošnje Slovaka u Vojvodini” zvanično je otvorio pokrajinski sekretar za visoko obrazovanje i naučno istraživačku delatnost prof. dr Zoran Milošević, koji je tom prilikom istakao značaj festivala kroz prizmu očuvanja i negovanja viševekovnih tradicionalnih vrednosti Slovaka na ovim prostorima.
Među gostima festivala bili su brojni pokrajinski poslanici, Dragana Milošević, pokrajinska sekretarka za kulturu, javno informisanje i odnose s verskim zajednicama, Smilja Jovanović pokrajinska sekretarka za finansije, predstavnici Grada Novog Sada i drugi.
Po rečima domaćina festivala, direktora Kulturnog centra „Kisač“ u Kisaču Pavela Surovog , posetioci ovog trećeg festivala, koji za temu ima stare slovačke nošnje, videli su kako su se Slovaci oblačili ne samo u Kisaču, već i u drugim selima u Vojvodini, ali onako kako su to slovačke bake i prabake činile.
Revija starih slovačkih nošnji osim kisačkih okupila je i učesnike iz Stare Pazove, Kovačice, Bačkog Petrovca, Aradca, Bingule, Dobanovaca, Gložana, Padine, Selenče, Šida i Vojlovice. Na taj način, kako objašnjava Surovi, slovačka kultura i tradicija približavaju se bratskom srpskom narodu, kao i ostalim nacionalnim zajednicama u Vojvodini. Narodna nošnja kod Slovaka uvek je bila simbol tradicije, određivala je ekonomski status, bračni status, starost. Za svako slovačko mesto ili kraj vezivala se i specifična nošnja, a ta specifičnost ogledala se u korišćenju određenih krojeva, tkanina, ornamenata, u bogastvu kolorita, kao i u propratnim ukrasnim detaljima i nakitu.